top of page

Bezpieczeństwo to jedna z największych potrzeb człowieka. Oprócz pragnienia i głodu, które są potrzebami czysto fizjologicznymi, bezpieczeństwo stawiane jest na trzeciej pozycji jako potrzeba psychiczna i emocjonalna (badania A. Masłowa)

 

Bezpieczeństwo dzieci i młodzieży w prawie oświatowym

 

1.OTOCZENIE UCZNIA

  • dbamy o bezpieczny wypoczynek

  • zapewniamy bezpieczną drogę do placówki

  • stosujemy bhp i higienę

  • udzielamy pierwszej pomocy

  • przeciwdziałamy agresji

 

2.DBAMY O BEZPIECZNE ZACHOWANIA UCZNIA

  • przeciwdziałamy wykluczeniu

  • przeciwdziałamy uzależnieniu

  • promujemy bezpieczeństwo w sieci

  • dbamy o klimat placówki

  • rozwiązujemy sytuacje konfliktowe

  • promujemy zdrowy styl życia

 

 

Każde dziecko musi wiedzieć, że jego bezpieczeństwo jest rzeczą bardzo ważną i w związku z tym powinno znać zasady postępowania w różnych miejscach, czy w różnych sytuacjach życiowych, aby uniknąć zagrożeń jakie mogą w nich wystąpić.

 

 

Bezpieczeństwo w domu

 

Każde dziecko będące w domu, zwłaszcza same musi wiedzieć, że:
 

  • nigdy nie wolno otwierać drzwi mieszkania obcym, nawet gdy mówią, że przysłali ich rodzice;

  • zawsze należy powiedzieć rodzicom o każdym telefonie od obcej osoby oraz o tym, że nieznajomy pukał do drzwi mieszkania;

  • zawsze należy mówić rodzicom z kim i gdzie się idzie oraz o której się wróci;

  • nie wolno chwalić się, co cennego jest w domu i kiedy wracają z pracy rodzice;

  • nie wolno bawić się kurkami gazu, zapałkami, kablami ani gniazdkami elektrycznymi;

  • zawsze dokładnie należy dokręcać kurki z wodą, żeby nie zalać sąsiadów;

  • nie wolno dzwonić dla kawału do obcych, jak dziecku się nudzi i chce z kimś porozmawiać, niech zadzwoni do Sznupka (0 - 800 - 222 - 315);

  • w pobliżu telefonu zapisane są numery do bliskich osób, sąsiadów i służb porządkowych (Policji. Straży Pożarnej i Pogotowia Ratunkowego).

 

Zabawa i ulica

 

Każde dziecko bawiące się poza domem, na placu zabaw, w parku czy idące ulicą powinno wiedzieć, że:
 

  • należy bardzo ostrożnie podchodzić do kontaktów z osobami obcymi:

  • z nieznajomymi nie powinno się rozmawiać, a tym bardziej się z nimi oddalać, o każdej sytuacji zaczepek ze strony obcego należy powiedzieć rodzicom, nauczycielowi lub policjantowi;

  • nieznajomym nie wolno podawać swojego adresu zamieszkania;

  • nie wolno brać niczego od nieznajomych: słodyczy, soczków, owoców, zabawek;

  • nie wolno wsiadać, a nawet podchodzić za blisko do samochodu nieznajomych

  • należy unikać odludnych miejsc zabawy, a bawić się z innymi dziećmi, w grupie;

  • nie wolno bawić się na placach budowy, w pobliżu ulicy, rzeki, jeziora, urwiska czy innych miejsc niebezpiecznych;

  • w zimie nie wolno bawić się na zamarzniętej tafli jeziora czy stawu;

  • jeśli dziecko czuje zagrożenie ze strony obcego powinno uciekać w stronę ludzi i wołać o pomoc;

  • jeśli dziecko nosi klucze zawieszone na smyczy, to powinno je schować pod bluzę tak, żeby nie było ich widać;

  • nie wolno nosić przy sobie dużych sum pieniędzy, jeżeli złodziej każe wypróżnić kieszenie, to lepiej żeby było ich mało np. 2 zł;

  • telefon komórkowy nie powinien być noszony w miejscu widocznym, a w domu należy spisać jego numer identyfikacyjny;

  • w przypadku problemów czy zagrożenia można zadzwonić na Policję, Pogotowie Ratunkowe, Straż Miejską czy Straż Pożarną.

 

 

Pies

 

Mimo, iż pies nazywany jest najlepszym przyjacielem człowieka każda osoba, która ma kontakt z psem powinna pamiętać, że może on być bardzo niebezpieczny. Dlatego, w ramach bezpiecznych zachowań w kontakcie z psami każde dziecko powinno wiedzieć, że:
 

  • nie wolno bawić się z psami obcymi, nawet jak właściciel jest w pobliżu, szczególnie gdy pies jest duży;

  • nie wolno psa drażnić, dokuczać mu czy próbować go uderzyć; często nie zdając sobie z tego sprawy, można wyzwolić u psa agresję, uderzając w ogrodzenie czy rzucając w niego różnymi przedmiotami;

  • jeśli pies zaczął na dziecko szczekać lub próbuje je zaatakować, musi ono stanąć na baczność, założyć dłonie na kark i zgiętymi ramionami zasłonić twarz (jest to postawa bezpieczna stojąca). Jeśli będziesz stać spokojnie, pies obwącha je i odejdzie;

  • NIGDY NIE WOLNO PRZED PSEM UCIEKAĆ!

  • jeśli pies będzie dalej agresywny, dziecko musi przyjąć pozycję tzw. żółwia - brodę oprzeć na klatce piersiowej, rękami objąć szyję wokół karku i wykonać skłon do ziemi;

  • jeśli ma rower, może się nim zasłonić przed atakującym psem;

  • nie wolno wchodzić na cudzą posesję, gdzie jest pies;

  • nie wolno skracać sobie drogi do domu przejściem przez podwórko sąsiada albo ogród;

  • zawsze należy poważnie traktować tabliczki z napisami np.: "Tutaj ja pilnuję" i "Uwaga zły pies";

  • pies nie jest zabawką, nie wolno go ciągnąć za uszy, wkładać mu palców do oczu czy ciągnąć za ogon;

  • nie wolno przeszkadzać psu, kiedy je; może pomyśleć, że dziecko chce zabrać mu pożywienie, i dlatego może je ugryźć;

  • na spacerze nie wolno spuszczać psa ze smyczy i należy pamiętać, że powinien on mieć kaganiec (o zasadach trzymania psa na terenie danej gminy decydują przepisy gminne).

 

Dzieci i internet

 

Komputer może być bardzo pożyteczny, ale są też osoby, które wykorzystują komputery do działań niezgodnych z prawem, szczególnie za pośrednictwem internetu. Dlatego w przypadku korzystania z internetu każde dziecko powinno pamiętać, że:
 

  • przez internet nie wolno podawać swojego nazwiska, wieku, nr. telefonu stacjonarnego, a zwłaszcza adresu miejsca zamieszkania;

  • przy instalacji strony prywatnej na komputerze domowym, zwłaszcza do "czatów" czy grup dyskusyjnych należy korzystać z NICK-a;

  • nigdy nie wolno ujawniać codziennych zwyczajów swojej rodziny, np. kiedy i gdzie rodzice chodzą do pracy, sklepu, ulubionej restauracji czy dyskoteki i gdzie chodzi się do szkoły;

  • prowadząc korespondencję pamiętać trzeba, że to, co pisze nam druga strona, nie zawsze jest prawdą. Wiele osób ukrywa swoje poglądy, nastawienie, skłonności, a zwłaszcza negatywne cechy charakteru. By utrzymać kontakt i osiągnąć swój cel, starają się być bardzo przyjazne, popierają nasze poglądy i prezentują siebie w jak najlepszym świetle;

  • nie wolno przez internet umawiać się z obcymi czy zawierać z nimi transakcji.

 

 

Sytuacje kryzysowe

 

Kryzys jest subiektywnym odczuwaniem bądź doświadczaniem wydarzenia lub sytuacji jako

  • Niemożliwej do rozwiązania

  • Wyczerpującej zasoby jednostki

  • Przekraczającej dotychczasowe sposoby radzenia sobie z trudnościami.

 

Stan emocjonalny w kryzysie

  • Złość

  • Frustracja

  • Utrata równowagi

  • Intensyfikacja emocji spowodowana nieprzewidywalnością zdarzeń

  • Przygnębienie, smutek

  • Apatia

  • Wszechogarniające cierpienie

  • Lęk

  • Utrata kontroli i władzy nad swoim życiem

  • Poczucie winy, obniżenia własnej wartości

  • Dezorientacja

  • Załamanie

 

Przykładowe sytuacje kryzysowe dzieci i młodzieży

  • Przemoc wobec dziecka

  • Dziecięca żałoba

  • Samobójstwa, próby samobójcze

  • Kryzysy sytuacyjne: rozwód, rozstanie rodziców, odrzucenie przez grupę rówieśniczą, kryzys w rodzinie

 

Reakcje dzieci na stres

Dzieci w wieku przedszkolnym (1-5 lat)

Ssanie kciuka, moczenie nocne, lęk przed ciemnością lub przed zwierzętami, tulenie się do rodziców, koszmary nocne, nietrzymanie moczu lub kału, brak apetytu lub jego nadmiar, bezruch, lęk przed pozostawaniem w samotności

 

Dzieci w okresie latencji i preadolescencji (5-11 lat)

Drażliwość, płaczliwość, tulenie się, agresywne zachowanie w szkole lub w domu, jawne rywalizowanie z młodszym rodzeństwem o uwagę rodziców, koszmary nocne, leki nocne lub lęk przed ciemnością, niechęć do szkoły, zanik zainteresowania szkołą, kłopoty z koncentracją na lekcjach, lęk przed porzuceniem, ogólny niepokój.

 

 

Zagrożenia jakie niesie ze sobą niezażegnany kryzys

  • Zaburzenia zachowania

  • Uzależnienia

  • Zaburzenia obrazu ciała i poczucia siebie

  • Samookaleczenia, próby samobójcze, samobójstwa

 

 

Rady dla rodziców

  • Rozmawiajcie ze swoimi dziećmi

  • Na pytania odpowiadajcie jasno i dokładnie, bądźcie uczciwi wobec swoich dzieci

  • Mówcie dzieciom o swoich uczuciach i zachęcajcie je do wyrażają własnych - pomagając im nazywać to co czują

  • Słuchajcie tego co i jak mówią Wasze dzieci

  • Towarzyszcie dziecku postawą wspierającą

  • Dotyk jest ważny w czasie kryzysu, przytulajcie dzieci.

  • Bawcie się z nimi – to rozładowuje napięcie

  • Zapewnijcie dziecku dostęp do jego ulubionej zabawki

  • Spędzajcie z nim więcej czasu

  • Jeśli potrzebujecie pomocy specjalisty – sięgnijcie po niego jak najwcześniej

 

BEZPIECZNE STRONY:

www.kiddoland.pl

www.czasdzieci.pl

www.grydladzieci.pl

www.lulek.pl

www.zyraffa.pl

 

BLOGI DLA RODZICÓW

www.edusio.pl

www.egaga.pl

www.blog.rodziceprzyszlosci.pl

bottom of page